توکن‌های اوراق بهادار: مقررات و STOها

در مورد اهمیت security token ها، مدیر عامل Overstock،Patrick M. Byrne گفت،

“شور و هیجان ICO در سال های گذشته یک زباله‌ی سمی از دارایی‌های مالی ایجاد کرد. از نظر من، دنیای ICO یک دنیای Superfund است. آنچه ما در حال توسعه‌ی آن هستیم سازوکاری است تا راهی قانونی برای پیشبرد و ممانعت از ایجاد هرگونه‌ زباله‌ی سمی جدید است.”

پس، STOها چیستند و چگونه کار می‌کنند؟ بیایید در این مقاله بیشتر در این باره بدانیم.

ظهور ICOها

هنگامی که ICO برای اولین بار شروع به کار کرد، انقلابی در مفهوم بودجه‌ی عمومی و فروش جمعی ایجاد کرد. معمولاً در IPOها یا عرضه‌ی عمومی اولیه، یک شرکت باید قوانین قرمز زیادی را پشت سر بگذارد تا واجد شرایط فروش عمومی باشد. با این حال، ICOها با اجازه دادن به توسعه دهندگان برای جمع آوری میلیون‌ها دلار در ازای فقط یک وایت پیپر، این سیستم را مختل کردند.

ICOها به این ترتیب کار می‌کنند.

مرحله ۱: ایجاد هایپ و وایت پیپر

در مرحله‌ی اول، توسعه دهندگان قصد خود را از ایجاد این پروژه برای ایجاد هیجان و علاقه به پروژه اعلام خواهند کرد. این مرحله بسیار مهم است زیرا اولین برداشت، همه چیز است.

سپس، توسعه دهندگان یک وایت پیپر ایجاد می‌کنند.

وایت پیپر سندی است که توسط توسعه دهندگان صادر می‌شود و پروژه‌ی آنها و ویژگی‌های خاص آن پروژه را برجسته می‌کند تا آن را برای سرمایه گذاران بالقوه جذاب کند.

اگرچه قرار است وایت پیپرها ابزاری برای فروش و بازاریابی باشند، اما به هیچ وجه به اندازه‌ی بروشور یا نامه‌ی فروش، پر زرق و برق و برتر نیستند. وایت پیپرها به صورت آکادمیک نوشته شده‌اند و هدف خاص آنها این است که سرمایه گذاران را با نشان دادن پتانسیل و ویژگی‌های پروژه جذب کنند. هدف آنها صرفاً ارائه‌ی اطلاعات است. 

پس از آن، آنها وایت پیپر را از طریق اعضای برجسته‌ی جامعه بلاک چین اجرا می‌کنند تا از حمایت آنها برخوردار شوند. دریافت این پشتوانه بسیار مهم است زیرا در اینجاست که آنها اعتبار مورد نیاز برای پیشبرد پروژه را کسب خواهند کرد.

مرحله‌ ۲: تولید توکن

اکنون، آنها باید توکن‌هایی را که می‌خواهند در قبال بیت کوین یا اتریوم مبادله کنند، ایجاد کنند. برنامه نویسان باید در مورد محدودیت تعداد توکن‌ها و مبلغی که می‌خواهند برای هر توکن دریافت کنند تصمیم بگیرند.

معمولاً قیمت این توکن‌ها در آغاز ICO بسیار پایین است. تعیین محدودیت برای تعداد توکن‌ها ضروری است زیرا داشتن عرضه‌ی محدود توکن به طور خودکار تقاضای آنها را افزایش می‌دهد (طبق قانون عرضه و تقاضا). همراه با محدودیت تعداد توکن‌های صادر شده، توسعه دهندگان باید در مورد زمانی که می‌خواهند ICO خود را برگزار کنند، تصمیم بگیرند. انتخاب زمان و مدت زمانی که برای آن اجرا می‌شود بسیار حیاتی است و بعداً به جزئیات این موضوع پرداخته خواهد شد. در کنار آن، آنها همچنین باید در مورد سقف مبلغی که می‌خواهند بدست آورند، تصمیم بگیرند. وقتی برای همه‌ی اینها تصمیم گرفته شد، توسعه دهندگان پلتفرمی را انتخاب می‌کنند که بتوانند ICO خود را تبلیغ کنند.

مرحله ۳: فروش

فروش بسیار ساده است.

اگر کسی بخواهد توکن خریداری کند مقدار مشخصی اتر را به آدرس فروش جمعی ارسال می‌کند. وقتی قرارداد تایید کرد که این معامله انجام شده است، آنها به مقدار متناظر توکن دریافت می‌کنند. از آنجا که همه چیز غیرمتمرکز است، ICO اگر توزیع مناسبی داشته باشد و اکثریت قسمت اصلی آن متعلق به یک نهاد نباشد، موفق محسوب می‌شود.

در سال ۲۰۱۷، ICOها ۵.۶ ​​میلیارد دلار سرمایه جمع کردند در حالی که در سال ۲۰۱۸، آنهابیشتر از ۲۰ میلیارد دلار سرمایه جمع کردند.

مشکل ICO

جایی که دود هست آتش هم هست.

ICOها آنقدر پول جمع کرده‌اند که به طور چشمگیری بسیاری از کلاهبرداران را نیز جذب کرده‌اند. در واقع، تعداد ICOهای کلاهبردار و ساختگی آنقدر زیاد شده است که بر ارزش کلی بازار جهانی ICO تأثیر گذاشته است.

از آنجا که الزامات واقعی برای ایجاد ICO چندان موجود نیست، به معنای واقعی کلمه برای هرکسی بسیار آسان است که یک وایت پیپر جذاب ایجاد کند و میلیون‌ها دلار، با کمترین پاسخگویی، جمع کند.

بیشتر این کلاهبرداری‌ها در دسته‌های زیر قرار می‌گیرند:

در مجموع، دنیای ICO چیزی شبیه “غرب وحشی” بوده است. با وجود فقدان مقررات و خط قرمزها، ما داستان‌های موفقیت آمیز شگفت انگیزی مانند ICO اتریوم داشته‌ایم در حالی که کلاهبرداری‌های صریح مانند Bitconnect نیز داشته‌ایم. با این حال، برای حفظ منافع سرمایه گذاران، مقرراتی وارد بازار شده و نوع جدیدی از توکن را ایجاد کرده‌اند تا صادرکنندگان توکن نسبت به اقدامات خود بیشتر پاسخگو باشند. این عرضه‌ها به عنوان عرضه‌ی توکن اوراق بهادار شناخته می‌شوند.

security-tokens: توکن‌های اوراق بهادار

STOها، مانند ICOها، ابزارهای جمع آوری کمک مالی هستند، با این حال، آنها مقررات خاصی دارند که صادر کنندگان توکن را مسئول اقدامات خود می‌داند. برخلاف توکن‌های کاربردی عادی، STOها “توکن‌های اوراق بهادار” تولید می‌کنند که دارایی‌های دیجیتالی در زمان واقعی هستند و در محدوده‌ی قانونی کار می‌کنند.

بنابراین، برای درک STOها، باید بررسی کنید که توکن اوراق بهادار چیست.

هنگامی که انتظار سود از تلاش دیگران وجود دارد، یک توکن به عنوان اوراق بهادار طبقه بندی می‌شود. اگر ICO از مقررات خاصی پیروی نکند، مجازات می‌شود. با این حال، اگر تمام مقررات به درستی رعایت شده باشند، این توکن‌ها موارد استفاده‌ی بسیار قدرتمندی دارند.

توکن اوراق بهادار = قرارداد سرمایه گذاری

در اصل، توکن اوراق بهادار یک قرارداد سرمایه گذاری است که نشان دهنده‌ی مالکیت قانونی دارایی فیزیکی یا دیجیتال مانند املاک و مستغلات، ETFها و غیره است. این مالکیت باید در بلاک چین تأیید شود.

پس از تأیید مالکیت، دارندگان توکن اوراق بهادار می‌توانند:

با گفتن این نکته، ارزش واقعی توکن‌های اوراق بهادار در این است که چگونه می‌توانند معنای “مالکیت” را به طور کامل تعریف کنند. آنها می‌توانند دارایی‌ها را دموکراتیک کنند و آنها را بین مردم در سراسر جهان توزیع کنند. به عنوان مثال بسیار خام، به جای داشتن یک سکه‌ی طلا، که ممکن است از بودجه‌ی عده‌ی زیادی از مردم بیشتر باشد، اکنون برای ۱۰۰ نفر این امکان وجود دارد که کسری از آن سکه طلا را داشته باشند.

توکن اوراق بهادار تحت چه مقرراتی است؟

Anthony Pompliano در توضیح نوع مقرراتی که توکن‌های اوراق بهادار تحت آن قرار می‌گیرند کار تحسین برانگیزی انجام می‌دهد.

به گفته‌ی وی، از آنجا که توکن‌های اوراق بهادار تابع مقررات امنیتی فدرال هستند، از همان روز اول با این قوانین سازگار هستند. بنابراین، در ایالات متحده‌ی آمریکا، توکن‌های اوراق بهادار باید از این مقررات پیروی کنند:

مقررات D

آیین نامه‌ی D به یک پیشنهاد خاص اجازه می‌دهد تا از ثبت شدن توسط SEC اجتناب کند به شرطی که “فرم D”پس از فروش اوراق بهادار توسط سازندگان پر شود. فردی که این اوراق بهادار را ارائه می‌دهد ممکن است با توجه به بخش 506C پیشنهادات خود را از سرمایه گذاران درخواست کند.

بنابراین بخش 506C به چه مواردی نیاز دارد؟

این امر مستلزم تأیید اعتبار واقعی سرمایه گذاران است و اطلاعاتی که در هنگام درخواست ارائه شده است “بدون اظهارات غلط یا گمراه کننده است.

مقررات A +

این معافیت به سازنده این امکان را می‌دهد تا از طریق یک درخواست عمومی تا ۵۰ میلیون دلار سرمایه گذاری، اوراق بهادار تأیید شده‌ی SEC را به سرمایه گذاران غیر معتبر ارائه دهد.

به منظور الزام به ثبت اوراق بهادار، صدور آیین نامه‌ی A + می‌تواند در مقایسه با سایر گزینه‌ها زمان بسیار بیشتری را صرف کند. به همین دلیل، صدور آیین نامه‌ی A + از هر گزینه‌ی دیگری گران‌تر خواهد بود.

آئین نامه S

این مورد زمانی می‌افتد که یک عرضه‌ی اوراق بهادار در کشوری جدا از ایالات متحده اجرا شود و بنابراین به موجب بند ۵ قانون ۱۹۹۳ مشمول الزام ثبتنام نمی‌شود. سازندگان همچنان ملزم به رعایت مقررات امنیتی کشوری هستند که قرار است در آنجا اجرا کنند.

نمونه‌هایی از توکن‌های اوراق بهادار عبارتند از:

توکن‌های کاربردی در مقابل توکن‌های اوراق بهادار

بسیار خوب، بنابراین بیایید ببینیم این دو توکن در مقابل هم چگونه عمل می‌کنند.

STO در مقابل ICO

پس، چرا STOها این همه جلب توجه کرده‌اند؟

اگر تجارت خود را به طور مؤثر از طریق پلتفرم توکن‌های اوراق بهادار به بازار عرضه کنید، می‌تواند ابزاری فوق العاده قدرتمند و م مؤثر برای جذب سرمایه باشد.

اما برای ICO نیز همین است!”

درست است، اما به این فکر کنید:

چهار لایه‌ی STO

چهار لایه‌ی STO به شرح زیر است:

پروتکل‌های Blockchain

پروتکل فن‌آوری زیربنایی است که یک پروژه‌ی خاص بر اساس آن ساخته می‌شود. به عنوان مثال، پروتکل Golem، اتریوم است. در حالی که اتریوم همچنان محبوب‌ترین پروتکل با هزاران توسعه دهنده و قرارداد در خود است، پروتکل‌های بسیار بیشتری وجود دارد که وارد این بازار شده‌اند. ما پروتکل‌هایی مانند EOS داریم که در برنامه‌های بازی و قمار بسیار محبوب شده است.

قراردادهای هوشمند

قراردادهای هوشمند قراردادهای خودکار هستند. آنها با دستورالعمل‌های خاصی که روی کد آن نوشته شده‌اند و در صورت ایجاد شرایط خاص، بصورت خودکار اجرا می‌شوند.

قراردادهای هوشمند نحوه‌ی انجام کارها در اکوسیستم اتریوم است. وقتی کسی بخواهد کار خاصی را در اتریوم انجام دهد، قرارداد هوشمندی را با یک یا چند نفر منعقد می‌کند.

قراردادهای هوشمند یک سری دستورالعمل‌ها است که با استفاده از زبان برنامه نویسی ” solidity ” نوشته شده است، که بر اساس منطق IFTTT یا همان منطق IF-THIS-THEN-THET کار می‌کند. اساساً، اگر اولین مجموعه‌ی دستورالعمل‌ها انجام شد، عملکرد بعدی و بعد از آن عملکرد بعدی را اجرا کنید و این تکرار را ادامه دهید تا زمانی که به پایان قرارداد برسید.

بهترین راه برای درک آن، تصور یک ماشین فروش است. هر مرحله‌ای که انجام می‌دهید مانند یک محرک برای مرحله‌ی بعدی عمل می‌کند تا خودش را اجرا کند. به نوعی شبیه به اثر دومینو است. بنابراین، بیایید مراحلی را بررسی کنیم که هنگام تعامل با دستگاه فروش خودکار انجام خواهید داد:

مرحله ۱: مقداری پول به ماشین فروش می‌دهید.

مرحله ۲: دکمه‌ی مربوط به موردی را که می‌خواهید می‌زنید.

مرحله ۳: مورد بیرون می‌آید و شما آن را برمی‌دارید.

اکنون به تمام آن مراحل نگاه کنید و به آنها فکر کنید. آیا اگر مرحله‌ی قبلی اجرا نشود، هیچ یک از مراحل کار می‌کند؟ هر یک از این مراحل ارتباط مستقیمی با مرحله‌ی قبل دارد. یک عامل دیگر نیز وجود دارد که باید در مورد آن فکر کرد و این یک بخش جدایی ناپذیر از قراردادهای هوشمند است. می‌بینید که در کل تعامل شما با ماشین فروش، شما (درخواست کننده) صرفاً با دستگاه (ارائه دهنده) کار می‌کردید. هیچ شخص ثالثی درگیر نبود.

به تعبیر فنی‌تر، آنها کدهایی هستند که بر روی پروتکل ایجاد می‌شوند و به عنوان طرح اصلی برنامه‌ی غیرمتمرکز عمل می‌کنند.

پلتفرم‌های صدور

پلتفرم‌های صدور مسئولیت داشتن قراردادهای هوشمند سازگار و تنظیم شده برای صدور توکن را دارند. نمونه‌هایی از این پلتفرم‌ها به شرح زیر است:

۱. Polymath

Polymath یک پروتکل بلاک چین است که به انتشار و توزیع اوراق بهادار مبتنی بر توکن که با قانون سازگارند، کمک می‌کند. با ایجاد اطمینان از امنیت اقتصادی توکن‌های اوراق بهادار جدید، به ساده سازی روند راه اندازی محصولات مالی در بلاک چین کمک می ‌ند.

در پلتفرم Polymath، شما قادر به معامله‌ی توکن‌های اوراق بهادار، احراز هویت سرمایه گذاران، ارتباط با نمایندگان قانونی و دسترسی به بازار توسعه دهندگان خواهید بود. توکن بومی Poly به تامین انرژی این سیستم کمک می‌کند.

 2. Harbor

Harborیک پلتفرم منبع باز است که به مهاجرت یکپارچه از رده‌ی سرمایه گذاری سنتی به بلاک چین کمک می‌کند. آنها یک فروش خصوصی سازگار با Reg D ارائه می‌دهند که KYC / AML، قوانین مالیاتی، اطلاعات گزارش و وضعیت اعتبار سنجی را در هر توکن جدید که از طریق سیستم فرموله شده است، ادغام می‌کند.

 3. Securitize

Securitize یک راه حل خدمات ابری سازگار با مقررات برای توکنایز کردن اوراق بهادار است. خدمات ارائه شده توسط این پلتفرم شامل موارد زیر است:

ایجاد آمادگی قانونی و نظارتی صادر کنندگان و تیم حقوقی آنها، ساده سازی ثبت نام سرمایه گذاران مطابق با اعتبارنامه‌ی KYC / AML یا سایر الزامات قانونی، سفارشی کردن قراردادهای هوشمند برای مطابقت با نیازهای منحصر به فرد صادر کنندگان و امنیت مادام‌العمر داده‌های توکن‌های اوراق بهادار

صرافی‌ها

صرافی به عنوان یکی از مهمترین عملکردها که در اکوسیستم رمزنگاری عمل می‌کند.آن اساساً به عنوان درگاهی بین جهان فیات و دنیای رمزنگاری عمل می‌کند. معمولاً دو نوع صرافی وجود دارد:

فیات به کریپتو

صرافی‌های فیات به کریپتو به شما کمک می‌کنند ارزهای دیجیتال را در ازای دریافت پول فیات خریداری کنید. کوین بیس نمونه‌ی کاملی از این نوع صرافی است. Coinbase به شما کمک می‌کند تا در ازای ارز فیات، بیت کوین، بیت کوین کش، لایت کوین و اتریوم خریداری کنید.

کریپتو به کریپتو

سپس صرافی‌های Crypto to Crypto را داریم. این صرافی‌ها به شما کمک می‌کنند رمزارزهای خاصی مانند بیت کوین، اتریوم، بیت کوین کش و غیره را با ارزهای رمزپایه‌ی دیگر مبادله کنید. بایننس نمونه‌ی خوبی از صرافی رمزنگاری به رمزنگاری است.

نتیجه گیری: توکن‌های اوراق بهادار

همانطور که می‌بینید، STOها ممکن است در آینده‌ی نزدیک به حالت مطلوب تأمین مالی جمعی تبدیل شوند. مقررات و امنیت آنها بسیار بیشتر از ICO است در حالی که بسیار ارزان‌تر از IPO هستند. STOها همچنین توانایی باز کردن مالکیت دارایی را برای طیف گسترده‌ای از مردم دارند. با در نظر داشتن همه‌ی این موارد، متوجه می‌شوید که چرا STOها این همه هیجان برانگیخته‌اند؟

آیا می‌تواند انتظارات را برآورده کند؟

خوب، باید منتظر بمانیم و ببینیم.

خروج از نسخه موبایل