نکات کلیدی
- نوسان بالا، افزایش قیمت به دنبال یک افت یا کاهش است.
- نوسان بالا با روند صعودی همراه هستند و نوسانات پایین با روند نزولی و یا گاهی برای مدت کوتاهی با روند صعودی همراه هستند.
- اینکه نوسان بالا بالا چقدر از هم فاصله دارند، درک قدرت روند را مشخص می‌کند.
- نوسان بالا که بسیار بالاتر از نوسان بالا بالای قبلی است نشان می‌دهد که خریداران چقدر مشتاق ورود به آن هستند.
- نوسانات بالا برای تعیین جهت یا قدرت روند و ورود و خروج معامله ها کاربردی هستند. آنها همچنین برای تجزیه و تحلیل اندیکاتور مناسب هستند.
نوسان بالا چیست؟
اصطلاح نوسان بالا یا سویینگ های (Swing High) در تجزیه و تحلیل تکنیکال مورد استفاده قرار می‌گیرد. این اصطلاح به اوج رسیدن یک اندیکاتور یا قیمت اوراق بهادار قبل از کاهش اشاره دارد. نوسان زیاد زمانی شکل می‌گیرد که تعداد مشخص اوج ها که در اطراف قرار گرفته اند، بیشتر باشد. مجموعه ای از اوج های نوسان پی در پی نشان می‌دهد که امنیت داده شده در یک روند صعودی است. یک نوسان بالا می‌تواند در یک بازار دامنه دار یا رو به رشد رخ دهد.
نوسان های بالا برای شناسایی و استفاده در هنگام روند معاملات، معاملات در محدوده یا هنگام استفاده از شاخص های فنی کاربردی هستند. تجزیه و تحلیل نوسان های بالا به تریدر کمک می‌کند تا جهت روند و قدرت روند را تعیین کند.
در مقابل اوج، نوسانات سقوط یا نوسانات پایین قرار دارد.
Swing High چگونه کار می‌کند؟
به محض اینکه قیمت به بالاترین حد برسد، یک نوسان جدید در حال انجام است. نقطه اوج دقیق آن نوسان تا زمان شروع افت قیمت مشخص نیست. هنگامی که قیمت شروع به کاهش کرد، نوسان ایجاد می‌شود و تریدر می‌تواند قیمت بالای نوسان را یادداشت کند. به این حالت نوسان بالاتر یا higher swing high می‌گویند، زیرا بالا بودن نوسان از قیمت بالای نوسان قبلی رخ می‌دهد.
بیشترین نوسانات بالا با روند صعودی همراه است زیرا قیمت همچنان به سمت قیمت های بالاتر و بالاتر حرکت می‌کند.
اینکه چقدر نوسان های بالا با یکدیگر فاصله دارند، نشانه ی قدرت روند است. اگر آخرین نوسان اوج، بالاتر از بالاترین نرخ نوسان قبلی باشد، نشان دهنده این است که دارایی، علاقه و قدرت خرید زیادی دارد. اگر یک نوسان بالا فقط کمی بالاتر از اوج نوسان قبلی شکل بگیرد، ممکن است قیمت همچنان در یک روند صعودی باشد، اما دارایی که نوسان اوج یا بالا را ایجاد کرده بود، تغییر وضعیت نمی‌دهد.
همچنین اوج هایی با نوسان پایین وجود دارد. در هنگام افزایش قیمت یک اُفت اتفاق می‌افتدو این افت قبل از رسیدن به بالاترین نرخ نوسان قبلی شروع می‌شود. اوج های پایین‌تر، نوسانات با روند نزولی یا صعودی را به همراه دارند، زیرا قیمت دیگر قادر به تغییر وضعیت به قسمت های بالاتر نیست. در صورت بالا رفتن متوالی نوسانات پایین، ممکن است روند نزولی در حال انجام باشد. (همچنین اگر قیمت نیز به پایین ترین سطح نوسان برسد).
معامله با Swing High
نوسانات بالا ممکن است در بسیاری از فرآیندهای تحلیلی در معامله استفاده شوند.
معامله ی روند در چه زمانی رخ می‌دهد: در پایان اصلاحات، نوسانات بالا بصورت نزولی افزایش می‌یابند. تریدرها می‌توانند در حالی که یک نوسان در موقعیت بالا قرار گرفت و حرکت بصورت نزولی شد، شورت پوزیشنی (short position) را بدست می‌آورند. اندیکاتورها و نمودار شمعی ژاپن می‌تواند نقطه ی عطف نوسانات بالا و افزایش یک معامله ی موفق سودمند باشد.
برای مثال، تریدر ممکن است که به شاخص مقاومت نسبی احتیاج پیدا کند و بالای ۷۰ است و زمانی رخ می‌دهد که قیمت به سمت نوسانات بالا می‌رود و نمودار سه کلاغ سیاه (Three black crows) و یا شکل دیگری از الگوی خرس (bearish pattern) به ترتیب برای تأیید بازگشت کلی روند نزولی ظاهر می‌شوند. می‌توان دستور توقف حد ضرر (stop loss order) را که در صدر نوسانات بالا قرار دارد اگر در طی معامله تغییر نکند و یا جا به جا نشود به حداقل برساند.
اگر روند صعودی برای مدت زیادی طول بکشد، بعضی از تریدرها اوج های جدید را برای خروج از موقعیتی که در آن قیمت نوسان بالا شروع به سقوط می‌کند، بکار می‌گیرند.
ابزار توسعه ی فیبونانچی همچنین می‌توانند بکار گرفته شوند تا در نمودار ها محدوده های مقاومت احتمالی بین نوسانات بالا و نوسانات پایین را نشان دهد.
معامله در بازار Rangebound
هنگامی که قیمت متغیر است و از یک سمت در حال حرکت بین حمایت و مقاومت است، تریدرها می‌توانند لانگ پوزیشن (long position) را در نزدیکی پایین ترین سطح نوسان قبلی در سطح حمایت شروع کنند. منتظر بمانید تا قیمت نزدیک به سطح حمایت برسد، یک نوسان کم ایجاد کند و سپس دوباره شروع به حرکت به سمت بالا کند.
از نوسانات قبلی یا مقاومت، می‌توان به عنوان یک محدوده ی خروج برای تجارت طولانی استفاده کرد. متناوباً، تریدر ممکن است قبل از رسیدن قیمت به مقاومت و افزایش نرخ نوسان قبلی، ترجیح دهد از آن خارج شود یا ممکن است آنها منتظر بمانند تا ببینند آیا قیمت می‌تواند مقاومت را از بین ببرد و یک نوسان جدید را ایجاد کند.
یک تریدر می‌تواند زمانی که قیمت شروع به کاهش کرد، یک موقعیت کوتاهی را در نزدیکی اوج های نوسان قبلی آغاز کند. سپس به نظر می‌رسد که به دنبال خروج از پایین ترین نوسان (تکیه گاه)، که کمی بالاتر از آنها است و یا منتظر یک شکست از طریق پشتیبانی، هستند.
واگرایی اندیکاتور (Indicator Divergence)
اگر قیمت یک دارایی در حال افزایش است و باعث افزایش بالاترین نرخ نوسان می‌شود، نوسانگرهای حرکت مانند RSI و MACD نیز باید معمولی باشند. اگر قیمت در حال افزایش بالاترین نوسان باشد، اما این اندیکاتورها در اوج نوسان پایین تر باشند حالتی را ایجاد می‌کنند که واگرایی نامیده می‌شود. این اندیکاتور حرکت قیمت را تأیید نمی‌کند، بلکه در مورد تغییر بالقوه قیمت هشدار می‌دهد.
واگرایی همیشه یک سیگنال قابل اعتماد نیست. گاهی اوقات خیلی زود اتفاق می‌افتد. قیمت مدام در مسیر فعلی خود حرکت می‌کند و واگرایی مدت زیادی ادامه دارد. در مواقع دیگر، هشدار نمی‌دهد که قیمت تغییر کند. علی رغم این اشکالات، برخی از تریدرها همچنان واگرایی را در رابطه با نوسان بالا و پایین انتخاب می‌کنند.
مثال هایی از انواع نوسانات بالا
نمودار زیر شرکت اپل (AAPL) را نشان می‌دهد که چگونه می‌توان از اوج های نوسان برای تجزیه و تحلیل قیمت استفاده کرد. فاصله های نوسان توسط خطوط رسم شده و بصورت دستی به یکدیگر متصل شده‌اند. خطوط در این بین به برجسته شدن روند صعودی و نزولی و انتقال کمک می‌کنند.
در سمت چپ، قیمت در حال افزایش است. نوسانات بالاتری وجود دارد که خطوط به برجسته سازی آنها کمک می‌کند. در وسط نمودار، یک نوسان پایین تر وجود دارد و به دنبال آن یک نوسان بالاتر قرار دارد که به سختی از بالای نوسان قبلی بالاتر می‌رود. این یک حرکت قوی نیست. قیمت پس از آن و با یک نوسان پایین تر دیگر عقب نشینی می‌کند.
قیمت همچنان افت می‌کند و در طی همین افت، بالاترین سطح نوسان را تشکیل می‌دهد.
سپس قیمت دوباره انتقال می‌یابد. اوج های نوسان شروع به عقب نشینی می‌کنند و خطوط رسم شده نشان می‌دهد که روند نزولی تراز شده است. سپس قیمت دوباره شروع به افزایش بالاترین نوسانات می‌کند و روند صعودی بعدی را آغاز می‌کند.
