مقایسه دای Dai و تتر Usdt

تتر (USDT) و دای (DAI) دو استیبل کوینی که از نوآوری‌های مهم در دنیای ارزهای دیجیتال هستند و با هدف کاهش نوسانات قیمتی و ایجاد بستری امن‌تر برای معاملات دیجیتال طراحی شده‌اند. این ارزهای دیجیتال که معمولاً ارزش آن‌ها به یک دارایی پایدار مثل دلار آمریکا متصل است، نقش پل ارتباطی میان دنیای سنتی مالی و دنیای پرنوسان ارزهای دیجیتال را ایفا می‌کنند. در این مقاله قصد داریم این دو استیبل کوین محبوب را مقایسه کنیم و به تفاوت‌ها و تضادهای کلیدی آن‌ها از لحاظ ساختار، پشتیبانی و موارد استفاده بپردازیم.

تعریف کلی از دو استیبل کوین تتر و دای

تتر (Tether – USDT): تتر یکی از شناخته‌شده‌ترین و پرکاربردترین استیبل کوین‌های بازار ارزهای دیجیتال است که ارزش آن معادل یک دلار آمریکا حفظ می‌شود. این ارز دیجیتال توسط شرکت Tether Limited ارائه شده و ذخایر پشتیبان آن شامل دلارهای فیزیکی و سایر دارایی‌های مالی است. تتر عمدتاً برای تسهیل معاملات در بازار ارزهای دیجیتال، کاهش هزینه‌های انتقال بین‌المللی و حفظ ارزش سرمایه در برابر نوسانات شدید قیمتی استفاده می‌شود. همچنین، این ارز در بسترهای مختلفی مانند اتر (ERC-20) و ترون (TRC-20) ارائه شده است.

دای (DAI): دای یک استیبل کوین غیرمتمرکز است که توسط پلتفرم MakerDAO و از طریق قراردادهای هوشمند روی شبکه بلاکچین اتریوم ایجاد می‌شود. برخلاف تتر که توسط ذخایر سنتی مانند دلار پشتیبانی می‌شود، دای ارزش یک دلاری خود را از طریق وثیقه‌گذاری ارزهای دیجیتال مانند اتر (ETH) و مکانیزم‌های خودکار تنظیم عرضه و تقاضا حفظ می‌کند. این ویژگی دای را به یک استیبل کوین شفاف و قابل اعتماد در میان کاربران حوزه ارزهای دیجیتال تبدیل کرده است.

کاربردها

• کاربردهای تتر (USDT)

1. حفظ ارزش در برابر نوسانات بازار
   تتر به دلیل پایداری ارزش خود، به عنوان یک ابزار امن برای معامله‌گران و سرمایه‌گذاران عمل می‌کند تا دارایی‌های خود را در برابر نوسانات شدید بازار ارزهای دیجیتال محافظت کنند.
2. معاملات سریع و ارزان بین‌المللی
   تتر به کاربران این امکان را می‌دهد تا به صورت آنی و با کارمزدهای پایین، پول را در سراسر جهان انتقال دهند. این ویژگی برای شرکت‌ها و اشخاصی که نیاز به تراکنش‌های فرامرزی دارند، بسیار مفید است.
3. تسهیل در معاملات ارزهای دیجیتال
   تتر به عنوان یکی از جفت‌های معاملاتی اصلی در اکثر صرافی‌ها عمل می‌کند و کاربران می‌توانند به راحتی ارزهای دیجیتال مختلف را با تتر مبادله کنند.
4. پرداخت‌ها و تسویه‌حساب‌ها
   بسیاری از شرکت‌ها و فروشگاه‌های آنلاین از تتر به عنوان روش پرداخت استفاده می‌کنند، چرا که تسویه حساب‌ها سریع‌تر و ارزان‌تر از روش‌های بانکی سنتی انجام می‌شود.
5. پشتیبانی از اکوسیستم دیفای (DeFi)
   تتر در بسیاری از پلتفرم‌های دیفای برای وام‌دهی، استیکینگ، و تامین نقدینگی استفاده می‌شود.

• کاربردهای دای (DAI)

1. پایداری غیرمتمرکز
   به عنوان یک استیبل کوین غیرمتمرکز، دای برای کاربران و سرمایه‌گذاران ارزهای دیجیتال که به سیستم‌های مالی شفاف و بدون کنترل متمرکز علاقه‌مند هستند، گزینه‌ای ایده‌آل محسوب می‌شود.
2. وام‌دهی و وام‌گیری در دیفای
   کاربران می‌توانند در پلتفرم‌هایی مانند MakerDAO با وثیقه‌گذاری ارزهای دیجیتال، دای دریافت کنند یا دای خود را به دیگران وام دهند و سود کسب کنند.
3. تامین نقدینگی در صرافی‌های غیرمتمرکز
   دای به دلیل غیرمتمرکز بودن، نقش مهمی در تامین نقدینگی در صرافی‌های غیرمتمرکز مانند یونی‌سوآپ (Uniswap) و بالانسر (Balancer) ایفا می‌کند.
4. پرداخت‌ها و خریدهای آنلاین
   مشابه تتر، دای نیز برای پرداخت‌های آنلاین و تسویه‌حساب‌های سریع و امن استفاده می‌شود.
5. محافظت در برابر تورم و نوسانات ارزهای فیات
   کاربران در کشورهایی با ارزهای فیات ناپایدار می‌توانند از دای به عنوان یک ذخیره پایدار و جایگزین برای محافظت از ارزش سرمایه خود استفاده کنند.
6. سرمایه‌گذاری و پس‌انداز شفاف
   به دلیل شفافیت و پشتوانه وثیقه‌ای، دای یک گزینه جذاب برای افرادی است که به دنبال روش‌های امن‌تر و شفاف‌تر برای ذخیره ارزش هستند.

تتر مناسب کاربرانی است که به دنبال سرعت، سادگی و نقدینگی بالا هستند، اما دای برای افرادی که به شفافیت، غیرمتمرکز بودن و مشارکت در اکوسیستم دیفای اهمیت می‌دهند، انتخاب بهتری است.

مقایسه پشتوانه تتر (USDT) و دای (DAI):

1. نوع دارایی‌های پشتوانه:
   • تتر (USDT): پشتوانه آن شامل دلارهای فیزیکی، اوراق قرضه، سپرده‌های بانکی و سایر دارایی‌های مالی سنتی است. این دارایی‌ها در حساب‌های بانکی شرکت Tether Limited نگهداری می‌شوند.
   • دای (DAI): پشتوانه آن ارزهای دیجیتال مانند اتر (ETH) و سایر توکن‌های پذیرفته‌شده در پروتکل MakerDAO است. این دارایی‌ها در قراردادهای هوشمند و به صورت غیرمتمرکز ذخیره می‌شوند.
2. شفافیت و کنترل:
   • تتر: مدیریت پشتوانه تتر کاملاً متمرکز است و کاربران به گزارش‌های منتشر شده توسط شرکت Tether Limited درباره ذخایر اعتماد می‌کنند. شفافیت کامل این گزارش‌ها مورد بحث و تردید بوده است.
   • دای: شفافیت کامل دارد؛ تمام اطلاعات مربوط به وثیقه‌گذاری و پشتوانه آن در بلاکچین عمومی ثبت می‌شود و هر کاربری می‌تواند این اطلاعات را بررسی کند. مدیریت آن توسط جامعه MakerDAO انجام می‌شود که غیرمتمرکز و مستقل است.

پشتوانه تتر به سیستم مالی سنتی وابسته است و توسط یک نهاد متمرکز مدیریت می‌شود، در حالی که پشتوانه دای به ارزهای دیجیتال و قراردادهای هوشمند غیرمتمرکز متکی است و شفافیت بیشتری دارد.

مزایا و معایب تتر (USDT):

مزایا:

1. پایداری و مقبولیت بالا:
   تتر یکی از قدیمی‌ترین و شناخته‌شده‌ترین استیبل کوین‌ها است و تقریباً در تمام صرافی‌های متمرکز و غیرمتمرکز پشتیبانی می‌شود.
2. سرعت و کارایی در تراکنش‌ها:
   تتر امکان انتقال سریع و ارزان دارایی را در بسترهای مختلف مانند TRC-20 و ERC-20 فراهم می‌کند.
3. کاربرد گسترده:
   به دلیل نقدینگی بالا و محبوبیت زیاد، تتر به‌عنوان جفت‌ارز اصلی در بسیاری از معاملات ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود.

معایب:

1. متمرکز بودن:
   تتر توسط یک شرکت خصوصی مدیریت می‌شود که خطراتی مانند توقیف دارایی‌ها، دستکاری در عرضه یا مشکلات قانونی را به همراه دارد.
2. شفافیت محدود:
   اگرچه شرکت Tether گزارش‌هایی از ذخایر خود ارائه می‌دهد، اما بارها به دلیل عدم ارائه شفافیت کامل در مورد پشتوانه‌های خود مورد انتقاد قرار گرفته است.
3. ریسک قانونی:
   تتر به دلیل روابطش با برخی نهادهای مالی و ابهامات مربوط به ذخایر، با چالش‌های قانونی در کشورهایی مانند آمریکا مواجه شده است.

مزایا و معایب دای (DAI):

مزایا:

1. غیرمتمرکز بودن:
   دای توسط جامعه MakerDAO و از طریق قراردادهای هوشمند مدیریت می‌شود که وابستگی به نهادهای متمرکز را حذف می‌کند.
2. شفافیت کامل:
   تمام فرآیندهای مربوط به وثیقه‌گذاری و پشتوانه دای در بلاکچین عمومی ثبت می‌شود و برای همه کاربران قابل مشاهده است.
3. کاربرد در دیفای:
   دای به دلیل غیرمتمرکز بودن، یک گزینه ایده‌آل برای تامین نقدینگی، وام‌دهی و سایر فعالیت‌های مالی در اکوسیستم دیفای است.

معایب:

1. وابستگی به ارزهای دیجیتال:
   ارزش دای به ارزهای دیجیتال مانند اتر وابسته است و در صورت کاهش شدید قیمت این دارایی‌ها، ممکن است چالش‌هایی در حفظ ارزش خود داشته باشد.
2. پیچیدگی در تولید:
   فرآیند تولید دای (Minting) به وثیقه‌گذاری ارزهای دیجیتال نیاز دارد که برای کاربران تازه‌وارد ممکن است پیچیده و دشوار باشد.
3. نوسانات وثیقه:
   در شرایطی که بازار ارزهای دیجیتال با نوسانات شدید مواجه شود، ممکن است خطر لیکویید شدن وثیقه‌های دای افزایش یابد.

استفاده در پرداخت‌ها

به‌دلیل مقبولیت و آشنایی بیشتر افراد، تجار و فروشگاه‌ها معمولاً تتر را برای پرداخت هزینه محصولات و خدمات خود انتخاب می‌کنند. تا کنون استفاده از دای برای پرداخت هزینه کالاها چندان رایج نبوده است. با این حال، دای به‌دلیل ثبات قیمت خود می‌تواند به‌عنوان یک گزینه مناسب برای پرداخت‌ها مطرح شود.

برنامه‌ها و آینده تتر (Tether):

1. افزایش شفافیت و پاسخگویی به نظارت‌ها: تتر در حال کار بر روی افزایش شفافیت در مورد ذخایر مالی خود است تا اطمینان حاصل کند که هر واحد تتر توسط دارایی‌های واقعی پشتیبانی می‌شود. این شامل انتشار گزارش‌های دوره‌ای و همکاری بیشتر با حسابرسان مستقل است.
2. گسترش به بلاک‌چین‌های جدید: تتر قصد دارد به پشتیبانی از بلاک‌چین‌های بیشتری ادامه دهد. این امر به کاربران این امکان را می‌دهد که از تتر در شبکه‌های مختلف مانند اتریوم، ترون، بایننس اسمارت چین، سولانا و دیگر شبکه‌ها استفاده کنند.
3. پاسخ به فشارهای نظارتی: تتر با توجه به فشارهای قانونی در کشورهای مختلف، ممکن است مجبور به تطبیق بیشتر با قوانین مالی و نظارتی بین‌المللی شود. این شامل تقویت تطابق با مقررات ضد پول‌شویی (AML) و سیاست‌های شناخت مشتری (KYC) است.
4. توسعه قابلیت‌های کاربردی: تتر ممکن است به ایجاد کاربردهای بیشتر برای کاربران در دنیای دیفای (DeFi) و پرداخت‌های بین‌المللی بپردازد تا موقعیت خود را به عنوان یکی از مهم‌ترین استیبل‌کوین‌ها در بازار حفظ کند.

برنامه‌ها و آینده دای (Dai):

1. پایداری بیشتر در نوسانات بازار: دای به دنبال تقویت مدل‌های وثیقه‌ای خود برای کاهش نوسانات در قیمت آن است. این شامل توسعه و آزمایش سیستم‌های جدید وثیقه و راهکارهای اصلاحی در برابر بحران‌های بازار است.
2. گسترش استفاده در دیفای: دای در حال گسترش استفاده خود در اکوسیستم دیفای است و به یکی از ارکان اصلی بسیاری از پروتکل‌های دیفای تبدیل شده است. هدف این است که دای به عنوان یک استیبل‌کوین استاندارد برای قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) استفاده شود.
3. بهبود حکمرانی غیرمتمرکز: MakerDAO که پشت دای است، برنامه دارد تا حکمرانی غیرمتمرکز را بهبود بخشد و مشارکت بیشتر جامعه را در تصمیم‌گیری‌های پروتکل تشویق کند. این می‌تواند به تصمیمات بهتر و متعادل‌تر در خصوص تغییرات سیستم کمک کند.
4. گسترش به بازارهای جدید: دای قصد دارد کاربرد خود را فراتر از استفاده در حوزه ارزهای دیجیتال و دیفای گسترش دهد و به عنوان یک ابزار پرداخت در سطح جهانی و به ویژه در کشورهایی با سیستم‌های مالی ناپایدار یا تورم بالا، مورد استفاده قرار گیرد.

در مجموع، تتر در حال کار بر روی تقویت شفافیت، گسترش پشتیبانی از بلاک‌چین‌ها و تطبیق با نظارت‌های قانونی است، در حالی که دای بر تقویت پایداری، گسترش استفاده در دیفای و بهبود حکمرانی غیرمتمرکز تمرکز دارد.

 نتیجه‌گیری

تتر و دای هر دو ابزارهای مالی مفیدی در دنیای ارز دیجیتال هستند، اما ساختار و مکانیزم‌های متفاوتی دارند. تتر با تمرکز بر نقدشوندگی و استفاده آسان، همچنان یکی از پرکاربردترین استیبل‌کوین‌ها است، در حالی که دای با بهره‌گیری از فناوری بلاکچین و قراردادهای هوشمند، تجربه‌ای شفاف و غیرمتمرکز ارائه می‌دهد. انتخاب بین این دو به اهداف و نیازهای شما در استفاده از ارزهای دیجیتال بستگی دارد.